Het betekenen van dagvaardingen (of andere aktes) aan VME’s zorgde voor een aantal praktische problemen voor de gerechtsdeurwaarder. Zo overwoog de wetgever dat er vaak geen aangestelde is om de dagvaarding in ontvangst te nemen, dat de VME meestal geen algemene brievenbus heeft of dat de gerechtsdeurwaarder soms zelfs geen toegang kan krijgen tot de inkomhal.

De wetgever is hieraan recent tegemoet gekomen, door in artikel 42 Ger.W. te voorzien dat betekeningen aan VME’s voortaan moeten gebeuren aan de syndicus, die de VME in rechte vertegenwoordigt. Tot voor kort werden dagvaardingen betekend aan de VME (onverminderd artikel 34 Ger.W.), waarna de syndicus een brief van de gerechtsdeurwaarder ontving. Volgens de wetgever werd de VME in de praktijk vaak via deze brief op de hoogte gebracht van de betekening. Het is dan ook logisch (en efficiënt) dat dagvaardingen vanaf nu meteen aan de syndicus worden betekend.