Sinds 1 januari 2018 bestaat een gedragscode die de onderlinge relatie regelt tussen kredietinstellingen en zelfstandige bankagenten. Deze code is in het leven geroepen naar aanleiding van recente herstructureringen in de banksector. De gedragscode wil enkele principes vastleggen, zoals over (i) de aan de agent ter beschikking te stellen informatie alvorens hij overgaat tot het sluiten van een contract (de zgn. precontractuele informatie), (ii) de inhoud en de beëindiging van de contracten met bankagenten en (iii) het lot van de bankagenten en hun medewerkers bij herstructureringen. De gedragscode is van toepassing op nieuwe bankagentuurovereenkomsten die worden gesloten na 1 januari 2018. Enkele bepalingen hebben echter ook invloed op bestaande bankagentuurovereenkomsten.

Transparantie en informatie zijn sleutelwoorden in de gedragscode. Hoewel een bankagentuur uitdrukkelijk is uitgesloten van de wettelijke precontractuele informatieverplichtingen die gelden voor agentuurovereenkomsten in het Wetboek Economisch Recht, bevat de gedragscode een hele resem aan nieuwe en uitgebreidere informatie die moet worden gegeven aan toekomstige bankagenten. Zo moet om de winstgevendheid van de zaak te beoordelen informatie worden gegeven over de staat en vooruitzichten van de markt en moet een agent inzage krijgen in de verkoopcijfers van de vorige agent, alsook een overzicht van de investeringen die nodig zullen zijn. Voor lopende bankagentuurovereenkomsten biedt de gedragscode een versterkte bescherming bij opzegging of beëindiging van het contract. Zo zal een bank sneller moeten overgaan tot betaling van de uitwinningsvergoeding als daar geen betwisting over is.

De werking van de gedragscode wordt eind 2018 geëvalueerd maar minister Kris Peeters gaf alvast te kennen dat hij de gedragscode in wetgeving wil omzetten.