In een vorige bijdrage stond Yves Vandendriessche stil bij de concrete hoedanigheid van de dierenarts. In de regel wordt de dierenarts als een vrije beroepsbeoefenaar aanzien. In sommige gevallen echter is hij handelaar. Er werd een overzicht geboden van de rechtsgevolgen verbonden aan beide hoedanigheden en tevens gewezen op de op gang zijnde evolutie van het klassieke handelsrecht naar het economisch ‘ondernemingsrecht’ dat zowel handelaars als vrije beroepsbeoefenaars vat. In deze tweede bijdrage wordt de toepassing van de Wet Marktpraktijken en Consumentenbescherming (WMPC, °2010) concreter toegelicht. Deze wet is van toepassing op de ‘onderneming’ en breekt in zekere zin met vroegere traditie.